Willemien is nu echt dik. En dan bedoel ik DIK. De twijfel of ze nu wel of niet drachtig is neemt met de dag af. Tijdens het scannen een paar maanden geleden zagen we iniedigeval een bevruchte eicel. Om daarna vooral de natuur zijn werk te laten doen, niet meer verder laten controleren. We zien straks vanzelf of er een veulentje uit valt :-)
Maar dan nu toch onmiskenbaar dik. Het kan bijna niet anders.
Overdenk nu steeds enthousiaster alle mogelijke 'vlekken' combinaties. Misschien is het veulen straks rood-bont, misschien zwart bont, misschien met veel wit, of toch effen zoals Paddy. Misschien zelfs wel een driekleur. Met of zonder maanoog. En dan het type, zoals Willemien meer Irisch Cob, of toch zoals Bram, de vader, meer Gipsy Vanner.. wat ik me ook aan combinatie voorstel, in gedachte zien ze er allemaal geweldig uit. "kushti grai", zonder meer, een goed paard.
Onlangs kwam de vorige eigenaar/handelaar van Willemien op bezoek. Hij wou haar terugkopen, ruilen, of anders wou hij Paddy wel kopen. Die hebben we vriendelijk de deur uit gebonjourd. Ruilen...
Ondertussen verdieping in de 'paardenbevalling'. Hoe zat het ook al weer? Voor voetjes eerst, neusje, niet te veel helpen en de natuur zijn werk laten doen, en o ja, het vlies op tijd van de neus afhalen.
Het kan allemaal heel rustig gaan, maar ook 'niet om aan te zien', veel onrust, waarbij de merrie steeds gaat staan en zich laat vallen op het half geboren veulen.. heb ondertussen heel wat filmpje bekeken. Kan geen boek tegen op. Geen beter voorbeeld dan 'de praktijk'. Zo gaat het. Zo hopen we dat het gaat. Rond 10 mei. In de vroege lente.
klik mooie bevalling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten