Met Lil op weg
naar het optreden van 'Darker my love' in de drie voor 12 tent.
Whooo wat een band! Volgens het programma boekje " guitars drenched in blissed-out fuzz, pulsing drums crashing like waves, and echoing harmonies stretching sky-high'. Yeah!
Verder nog gezien:
"Te Bony King of nowhere", knappe liedjes.
"a Place to bury strangers", een verpletterende geluidswal voorzien van strobscoop spektakel waar je 'u' tegen zegt.
"Darker my love", nogmaals, dit keer in een grote zaal.
2 opmerkingen:
Net op en neer naar mijn ouders in de auto naar je cdtje geluisterd. Darker My Love is op cd veel psychedelischer. Live = garagerock. Precies goed! Fever Ray op cd veel etherischer. Of komt dat doordat we zo vlak bij de boxen teveel bas meekregen...? In het echt is ze wel veel enger..:-)
Gaaf om ze gezien te hebben! Ik ben benieuwd hoe die jochies zich gaan ontwikkelen.
Jah! Wat een jochies nog, maar ongelofelijk wat een muziek!!
beslist 'oude zielen'!
Een reactie posten